Het einde van 6 maanden Spanje...
Door: Ellen
Blijf op de hoogte en volg Ellen
20 Februari 2010 | Spanje, Cunit
Jaja de 6 maanden zijn voorbij en het is alweer tijd om terug naar Nederland te gaan.
Ik kan me nog heel goed herinneren hoe het allemaal begon, na mijn studie een poos naar het buitenland te vertrekken… Dat leek me wel wat! Lekker een poos in een warm land, niet te ver, tjaaa eh Spanje dan maar? Heel snel nadat ik me had aangemeld op een au pair site kreeg ik contact met Carmen, mijn huidige au pair moeder. Na een leuk gesprek te hebben gehad over de telefoon en in mei er langs te zijn geweest en het gezin gezien te hebben, was de knoop doorgehakt, ik ga het echt doen!! Spannend!!!
Heeel gauw was het daarna augustus tijd om te gaan.. Hoe dichterbij het kwam, hoe spannender het begon te worden.. Een halfjaar weg, hmmmm dat is toch eigenlijk best wel heeel lang… En nu zit ik hier een halfjaar later en is het alweer bijna tijd om naar huis te gaan..
Een halfjaar in Spanje… wat was het een uitdaging met ontzettend veel mooie momenten, heb veel gedaan, geleerd, meestal gingen de dingen goed, af en toe eens fout, meestal ging het erg goed met me, soms wat minder… maar het was vooral een ontzettend mooi halfjaar!
15 augsutus vorig jaar was het dan zover, ik ging weg.. eigenlijk grotendeels met een heerlijk vakantiegevoel en want ik ben eerst een week op vakantie geweest in Spanje en toen gingen Laura en Karlijn weer terug met het vliegtuig…. En ik bleef alleen achter… Wat voelde ik me toen alleen, heel vreemd om zo alleen achter te blijven terwijl zij weer terug gingen naar ‘huis’ terwijl mijn huis dit land waar ik net een week op vakantie was geweest zou gaan worden.. Het was s’ochtend vroeg en met een kleine brok in mijn keel ben ik ergens wat gaan drinken en de bushalte gaan zoeken, naar ‘mijn nieuwe huis’. Toen ook de bus nog niet op kwam dagen vroeg ik me af.. Waarom moest ik dit ook alweer zo nodig doen? Gelukkig kwam die wel en kwam ik meter voor meter dichterbij mijn eindbestemming, Cunit waar ik het afglopen halfjaar zou gaan wonen.. toen werd ik gezellig opgehaald werd door het gezin en hebben we 2 weken leuke, gezellige dingen gedaan met de kinderen.. Het was een goede manier om de kinderen te leren kennen, ze hadden nog lekker vakantie, ook was het nog erg lekker weer, dus hebben we heerlijk dagjes gezwommen, spelletjes gedaan, enz.. En na 2 weken ging het gezin en automatisch ik ook alweer naar Nederland.. dat was een hele verrassing wat ik te horen had gekregen tijdens mijn vakantie in Spanje.. Na nog maar 3 weekjes er te zijn alweer terug in Nederland dus.
Op zich was het wel heel leuk. Maarrr na die 2 weken was het tijd om opnieuw afscheid te nemen..
En dat…vond ik wel even wat minder. Dit keer voelde het allemaal wat officieler en had ik het er heel wat moeilijker mee.. op weg naar het vliegveld kwamen we in de file terecht en was er een kans dat ik mijn vlucht zou gaan missen, ondanks dat we ruim op tijd weg waren gegaan.. en eigenlijk heeeel stiekem hoopte ik daar ook wel een beetje op, op dat moment.. Maar helaas… of vooral heeeel gelukkig heb ik mijn vlucht net op tijd gehaald en was ik weer onderweg naar Spanje..
Waar nu echt mijn avontuur ging beginnen.. de kinderen moesten naar school, ik ging beginnen met werken, kortom… het ging beginnen! Als au pair aan het werk.. Wat ontzettend leuk is, maar aan het begin moest ik er best wel aan wennen, zo alleen in het buitenland zijn, bij een ander gezin in huis wonen, die ontzettend open zijn en ook echt moeite doen om je erbij te laten horen, maar toch.. het is anders dan je eigen gezin.. in 1 keer moest ik zelf op pad in het buitenland met de auto, zelf spullen bij elkaar zoeken.. Jaja zelfstandig worden noemen ze dat… In 1 keer is de veilige omgeving weg die je je hele leven hebt opgebouwt en moest ik het alleen gaan doen. Aan het begin miste ik natuurlijk ook de gezelligheid van vrienden om me heen, die heb je aan het begin gewoon nog niet omdat je nog niemand kent.. Gelukkig kwam hier snel verandering in en heb ik een leuk stel meiden leren kennen waar ik ieder weekend mee opgetrokken ben..:) ook het au pair zijn ging op een gegeven moment steeds beter en zo raakte ik langzamerhand gewend en begon ik steeds meer te wennen en me thuis te voelen..
Spanje… wat een heerlijk land! Wat was het ontzettend leuk om tijdelijk een beetje deel uit te maken van de cultuur, verder heb ik genoten van het altijd lekkere weer hier!! I Loveeee the sun:) en wat was het leuk om Spaans te leren en toch lekker veeel oerhollands te spreken met veel mensen.. Verder ben ik lekker eten ontzettend gaan waarderen hier , het eten van mijn au pair ouders en het regelmatige uit eten, Muyyyyy BIEN!!
Waarik naar uitkijk in Nederland………. Geen idee!
Haha nee grapje.. de heerlijke hollandse stamppotten, drop, drop drop (dat ga ik echt een week lang iedere dag eten) mijn lieve familie en vrienden die ik nu IEDERE dag weer kan zien, ik hoop dat ik nog kan schaatsen, een Sneeuwbalgevecht kan houden, 1 dag en dan moet het ALLEMAAL weg zijn! En wat lekker om weer heerlijk te gaan FIETSEN, haha..(laat de lente maar komen!!) Heerlijk weer overal heen fietsen waarheen ik wil.. Ook hoop ik in Nederland lekker te gaan werken.. weer een nieuwe leuke uitdaging..
Jaja volgende week.. Minder nog.. nog een paar dagen om te picknicken met de kinderen, s’avonds lekker voor de buis hangen, huiswerk maken, enz. en dit weekend nog 1 weekend wat leuks gaan doen met mijn vriendinnen van hier, waar ik een ontzettend leuke tijd mee heb gehad.. vanaf het begin af aan mijn we met zn allen omgegaan, we hebben veel dingen met elkaar ondernomen, hebben veel gekletst, konden met alles bij elkaar terecht.. je zit met zijn allen in hetzelfde schuitje, op de 1 of andere manier schept dat direct een ‘band’. Ik ga het missen om lekker met zn allen Barcelona te gaan verkennen, cocktaitjes te drinken en uit te gaan.. en de volgende dag de lazy Sunday samen met Moniek.. wat was t altijd gezellig en wat hebben we veel lol gehad, veel gekletst en vooral altijd zoo goed voor elkaar er kunnen zijn..
Zoals jullie hebben kunnen lezen in mijn vorige verslagen heb ik veel dingen gedaan en meegemaakt het afgelopen halfjaar.. Wauw… ik ben het allemaal nog eens aan het doorlezen.. soms las ik verhalen over andere mensen die dit dus ook aan het doen waren.. en nou heb ik het gewoon zelf gedaan, ik heb zelf de keuze gemaakt om naar het buitenland te gaan.. je droom achterna gaan noemen ze dat volgens mij.. als ik nu ik het hier zo schrijf en ik lees alles wat IK gedaan de afgelopen tijd, ben ik stiekem vooral ontzettend trots op mezelf dat ik het gewoon gedaan heb, dat ik mijn eigen leven deze kant op heb laten gaan en dat ik er volop van heb genoten om hier te zijn.. en ookal is het nu over, ik heb een geweldige ervaring voor de rest van mijn leven, dat pakt NIEMAND mij ooit meer af..:) Ikhou niet van dingen overnemen maar wat een andere au pair opschreef vond ik toch wel heeeel toepasselijk… Dont cry because its already over, but smile because it happens!!:) Dat ga ik zeker doen.. Donderdag mag ik met een koffer vol, met die lach en een ontzettend mooie ervaring rijker weer vertrekken terug naar huis..
Maar!! Natuurlijk kan ik niet afscheid gaan nemen zonder iedereen te bedanken vooral die lieve berichtjes die ik allemaal heb gekregen tijdens mijn verblijf hier in Spanje.. wauw helemaal super! Helemaal leuk om bijna iedere dag weer wat van verschillende mensen te horen.. fijn gevoel.. Bedankt allemaal voor het volgen van mijn reisverslagen!
Adios allemaal! En vooral adios Spanje, waar ik al mijn mooie herinneringen heb liggen.. En hallo Nederland!! Mijn halfjaar avontuur in Spanje zit erop.. Its time to come home! En zoals het klokte thuis tikt..
Lieve mensen tot volgende week!!:)
Liefs
-
21 Februari 2010 - 11:04
Marijke :
Mooi geschreven lieverd! We ontvangen je met open armen weer terug in Nederland!!! Dikke kus Marijke -
21 Februari 2010 - 11:18
Susan:
Ha die Ellen. Nou inderdaad. Je mag super trots op jezelf zijn. Mooi dat je dit gedaan en gekunt hebt! Ja toch. En inderdaad zeer wijzelijke woorden. Don't cry because it's already over, but smile because it happens! Dit heb je in je rugtas zitten en je volgende avontuur ligt hier weer in Nederland! Waar je ook hele mooie dingen kunt meemaken! Geniet van de ontmoeting op Schiphol, want ik neem aan dat je ouders en zussen er zeker zullen staan om je welkom te heten in Nederland!
Ellen, goede reis en geniet nog even van de laatste paar daagies daar.
Doeidoei, groetjes Susan! -
21 Februari 2010 - 12:07
Lammie:
Ik sluit me helemaal aan bij bovenstaande, maar....om iedereen even met beide benen op de grond te houden de volgende huisregels zijn aangescherpt:
-lege toiletrollen weggooien in de prullenbak en niet op de douchevloer deponeren.
-Uitslapen uiterlijk tot half 10.
Zo dat was het voor vandaag, rest volgt bij thuiskomst.
Lieverd we staan er om 23.50 uur donderdag 25 februari en ontvangen je met open armen en knuffelen je plat.
Kus van ons -
21 Februari 2010 - 13:48
Laura:
Fijn dat je weer thuis komt lief zusje !!
We hebben je allemaal gemist.
Dikke kus en tot donderdag
ps; heb je dropjes al binnen ;)
xxx -
21 Februari 2010 - 15:11
Lienke:
lieve ellen
je verslag gelezen en je mag inderdaad heeeeeeel erg trots zijn op jezelf.geweldig al je verslagjes ik heb ze met heel veel plezier gelezen, je schrijft heel erg leuk.welkom weer in nederland, maar ik hoop 1 ding, dat dat schaatsen en sneeuwballen gooien eind dit jaar ook goed is, want ik ben de sneeuw zat.tot gauw, groet lienke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley